David Douglas

Moon Observations

Atomnation // !K7 Records // Full Spectrum

Door single Higher konden we al wennen aan de hogere sferen die nachtdier David Douglas beleeft (check ook zijn video art), en met zijn volledige album Moon Observations weten we het zeker: we go outer space. De mix van electro, house en pop illustreert een reis van woonplaats Utrecht tot de maan. ‘I’ll do anything’ lijkt het te galmen in de verder instrumentale albumintro Far Side of The Moon. Track Higher bevat zelfs instrumentale tekst, gevormd door de elektronica. Met het van spanning doordrongen voortstuwende ritme in Sweet Moonflower (ft. Petter Carlsen) verplaatsen we ons richting het onbekende. Onderweg worden mysterieuze holle ruimtegeluiden afgewisseld met hoge opgewekte tonen. California Poppy is er ook zo een: wát een heerlijke melodie. Stoere, maar aanstekelijke tonen volgen in Romanticism en laten we de samenwerking met Blaudzun niet vergeten; White Heat Blood is magisch. Het lijkt er goed toeven, daar op dat lichtpuntje.

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult en op glamcult.com.

Chet Faker

Built On Glass

Future Classic / Downtown

De Australische Nicholas James Murphy beleefde met zijn akoestische cover van Blackstreet’s No Diggity een modern muzikantensprookje. Zijn video werd een viral, waarna het in 2011 de nummer 1 positie bereikte op muziekwebsite Hype Machine. In een klap was hij bekend. De elektronica-artiest tekende bij het Amerikaanse Downtown Records en bracht zijn EP Thinking in Textures uit. Hij zocht alleen nog een geschikte artiestennaam en vond deze in Chet Faker, een ode aan de stem en muzikale mood van jazzmuzikant Chet Baker. En laat dat ook precies zijn kwaliteiten zijn: zwoele, maar mannelijke vocalen en een relaxte, low tempo sound. Op Built on Glass heeft Faker geëxperimenteerd met elektronische soul en house-invloeden, waardoor je je waant op een lome zondagmiddag. En dat is prettig.

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Metronomy

Love Letters

Because Music

Geïnspireerd door de vrolijke noten der liefde is Love Letters een aardige opvolger van The English Riviera (2011). Ze bewegen zich nog immer voort langs de kust – je hoort het geruis van de zee – maar ditmaal is het electropop viertal omgeven door vlinders. De reden? Ruim veertien jaar na de bevalling van Mount’s geesteskind Metronomy is reeds zijn eerste kind geboren. Enorm opgewekt was de muziek al, nu spat de zoetigheid ervan af met talloze frases als ‘our love was written in the stars’ in eerste single I’m Aquarius, ‘heartbeats drifting together’ in Reservoir waarbij de melodie aan het einde de bonkende hartslag illustreert en de energieke titeltrack Love Letters die zomaar de soundtrack zou kunnen zijn van een romantische filmklassieker. Soms ietwat te zoet, maar albumopener The Upsetter laat je met haar voorzichtig aanstekelijke refrein in ieder geval wennen aan de lichtvoetigheid. En niet alles is koek en ei, onder de speelse tonen schuilt ook teleurstelling en angst om te verliezen, zoals in het gevoelige Monstrous. De band durft de diepte in en heeft onderweg nog aangename post opgedoken ook.

3,5 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

THOMAS AZIER

-->

Hylas

Mercury Music Group / Spread Inc.

Na de EP’s Hylas 001 en Hylas 002 zou het tijd zijn voor Hylas 003, maar dat project pakte groter uit: Hylas werd Azier’s debuutalbum inclusief bonustracks en remixes van Ghostcity. Met deze laatstgenoemde single maakte de Nederlander een ode aan zijn woonplaats – tevens spookstad – Berlijn. Even denk je Justice zijn “We Are…” te herkennen, maar de electropop producer maakt het af met “the only one alive in this town” en zingt verder over duistere schaduwen die hem volgen. De overgang naar volgende track Verwandlung is met recht een transformatie: een ballad. De nasale stem van de songwriter doet denken aan die van de leadzanger van When Saints Go Machine, maar dan gehuld in meer warme electrosounds. Ook kan Sirens Of The Citylight niet onbenoemd blijven, wat een opzwepende track! Van muzikaal klein naar exploderend en terug tot een meeslepend eind – bijna richting house. Gewoonweg vervelend dat het afgelopen is. Je wordt meegezogen in de energie van een stad die nooit slaapt. Futuristisch en vol emotie. Live moet dit waanzinnig zijn.

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult en op glamcult.com.