Studio Killers

Just at the end of the year I discovered the virtual band Studio Killers. They are composed of three animated cartoon characters, Cherry (Lead Singer), Goldie Foxx, and Dyna Mink. They make - who would imagine otherwise? - electronic music. Check.

SBTRKT

SBTRKT, pronounced as 'subtract' is London based musician and producer Aaron Jerome. He makes electronic music and performs behind a mask every time he plays out (he likes anonymity and is not very social). SBTRKT has remixed songs by artists such as M.I.A, Radiohead, Modeselektor, Basement Jaxx, Mark Ronson and Underworld, and has released singles, EPs, and a self-titled album in 2011. SBTRKT's music is a mixture of two-step, UK funky, dubstep and Chicago house. He will be performing at 5 days off 2012 (Amsterdam). Listen and keep an eye on him!

ZZT

Partys Over Earth
Turbo Recordings / N.E.W.S.

Voor de liefhebbers welbekend en voor vele anderen ook zodra je hoort dat het Duitse Zombie Nation en de Canadese dj Tiga achter deze plaat zitten. Onder de naam ZZT maakten zij eerder al verschillende EP’s en met het eerste studioalbum Partys Over Earth zetten zij wederom een stevig staaltje electronische techno neer. Met de nadruk op stevig, want de feestjes waar de heren het over hebben zijn hard; met veel gekraak, stampende beats, minimale melodie en nogmaals, vooral keihard beuken. Al omschrijven de heren ZZT zelf als Zuper Zoft Tofuburger. Mixmag classifiseert het als: ‘The welcome antithesis to the Guettafication of Dance Music'. Inderdaad, anti-commerciele herrie. Maar stiekem best wel leuk.

3 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Soft Metals

Soft Metals
Captured Tracks Records

Electronisch duo Ian Hicks en Patricia Hall delen de liefde voor 70’s en 80’s synthesizer muziek en later ook voor elkaar. Ze begonnen daarom in 2009 samen te componeren onder de naam Soft Metals. Hun muziek valt te omschrijven als experimentele elektronica. Soms bijna discopop, soms bijna ambient. Inspiratie halen zij vooral uit soundtracks van films, literatuur, vroege industriele muziek, liefde, wetenschap, de dood, minimale synth, house, techno, pop en waaruit eigenlijk niet? Juist dat geeft hen die spannende sound. Het is de combinatie van vrolijke deuntjes en de ingetogen stem van Patricia, die zorgt voor een lieve en rustige toon. In bijvoorbeeld Psychic Driving maakt het het geheel zacht en bijna kwetsbaar. Melodieus, rustig en toch vrolijk!

3,5 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult

Modeselektor

Monkeytown
Monkeytown Records / N.E.W.S.

Let’s go to Monkeytown! Wat je er krijgt? Groovy techno en samenwerkingen met onder andere Thom Yorke (Radiohead), Miss Platnum, Sascha Ring aka Apparat en Siriusmo. Experimenteren en samenwerken is dan ook favoriete bezigheid van het Berlijnse duo. Op Monkeytown, alweer hun derde (eigen) album, hoor je hun kenmerkende sound gemixt met invloeden uit hiphop, electro en IDM. Intro Blue Clouds heet je van harte welkom, de track Grillwalker heeft een heerlijk bouncende melodie, German Clap geeft je het echte Berlijnse club gevoel en op Shipwreck heeft Yorke duidelijk zijn stempel gedrukt. En juist omdat dat de meest ongewone Modeselektor track is, is het de eerste single. Live vooral erg hard, maar oordoppen in en gaan!

4,5 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Fool's Gold

Leave No Trace
IAMSOUND Records / Pias

Waar het eerste album van Amerikaanse afro-pop band Fool’s Gold nog vernieuwend was (denk aan het catchy Surprise Hotel), laat het tweede album Leave No Trace – refererend aan de titel – geen sporen na. Met The Dive en Wild Window begint het vrolijk en energiek. Daarna kabbelen de poppy deuntjes voort, maar is het zijn charme echter verloren. Niet dat het niveau daalt, sterker nog; het is een album van constante kwaliteit. Maar ietwat saai. De vijf mannen brengen hun roots duidelijk naar voren, al zingt Luke Top, geboren in Israël, minder in het Hebreeuws dan voorheen. De kenmerkende gitaar riffs en vrolijke Afrikaanse ritmes maken het geschikt voor een lome Californische zomerdag.

3 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Coldplay

Always had a weakness for elephants, especially with allstars. All I can say: sweet paradise!

Modeselektor

Check out new Modeselektor album Monkeytown. Review following soon...

Modeselektor "Grillwalker" (MONKEYTOWN015) OUT SEP 30 by Modeselektor

Modeselektor "Shipwreck" with Thom Yorke (MONKEYTOWN015) OUT SEP 30 by Modeselektor

Modeselektor "German Clap" (MONKEYTOWN015) OUT SEP 30 by Modeselektor

Apparat

The Devil’s Walk
Mute Records / Pias

Electronica met een ambient sound, zo is Apparat’s The Devil’s Walk te omschrijven. Na drie eerdere eigen albums is dit toch wel een erg relaxt en volwassen resultaat. Niet zomaar: Sascha Ring, pseudoniem van Apparat, zei winters Berlijn tijdelijk gedag om deze plaat te produceren in een huis met zeezicht in het zonnige Mexico. Hij wilde avontuur in plaats van een gelikt studio-album en heeft zijn genre uitgebreid van techno naar ‘echte’ nummers, bijna ballads. Song of Los, Black Water en Escape, gezongen door Sascha zelf, klinken melancholisch maar niet triest. Ook Candil de la Calle is een fijn lichtpuntje op de kenmerkende Apparat sound.

3,5 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Ruven Afanador

Ruven Afanador is considered one of the leading photographers working in celebrity and fashion photography. His work appears in most major fashion magazines in the world. Ruven Afanador is an internationally renowned photographer of limitless imagination, powerful vision and profound sense of self. His work is distinguished by an opulent classicism nuanced by an irreverent point of view.

He was born in Colombia and lived there until adolescence. At fourteen, Afanador moved to the United States to attend school in the Midwest, a starkly different place from the magical world of his childhood, but one he saw as full of possibilities. And then, while studying art, he discovered photography. “From my first assignment I knew that photography would be my life’s passion”, says Afanador. With that passion, he would transform ordinary reality into captivating splendor.

In addition to beautiful portraits he makes fabulous photo’s mostly in black and white tones with a good feel on shapes. Like Richard Avedon, he uses sometimes skeletons as models. Or two women in friendship and conflict with each other. His Colombian roots are reflected in the flamenco like women with fans.

Amsterdam Dance Event

This years new ADE festival from October 19th until October 23th promises to be great! My program highlights:

Wednesday Oct 19th favourites
PLANET E 20TH ANNIVERSARY. With Carl Craig (US), Caribou (CA) dj set (have seen him, a really exciting experience!), Kenny Larkin (US) live, Kyle Hall (US), Motor City Drum Ensemble (DE), Pearson Sound (GB), Ben UFO (GB), Pangaea (GB), Dimitri Kneppers (NL). Melkweg The Max, price: € 17,- (exc. membership).

THIS IS presents THIS IS NOT BERLIN. With a secret lineup, expect the finest of THIS IS (house), the recordlabel of Sander Kleinenberg. Canvas, price: € 10,-

LEKTROLUV RECORDS LABELNIGHT. With, of course, Dr. Lektroluv (Lektroluv Records, BE), The Subs - dj set (Lektroluv Records, BE), Boemklatsch! (Lektroluv Records, NL), Mightyfools (Lektroluv Records, NL), Polydor (Midnight Munchies, BE), Kill Frenzy (Midnight Munchies, BE), Le Petit Belge & Le Cheval (Midnight Munchies, BE), NT89 (Midnight Munchies, NL). Air, price: € 15,- pre-sale.

RAUW ADE MONSTER MASH 011. With SebastiAn (Ed Banger, FR) live (cool!), Marble feat. Para One, Surkin & Bobmo (Marble Records, FR) dj-set, Brodinski (Turbo, FR), Gesaffelstein (Turbo, FR), LOGO (Kitsuné, FR) live, Joost van Bellen (Instant Replay / JXL, NL), RipTidE (Kitsuné, NL), A-Trak (Fool's Gold, US). Trouw, price: € 22,- pre-sale € 20,-.

Thurday Oct 20th, only one option:
A NIGHT WITH INNERVISIONS. With Âme (Innervisions, DE) live and dj-set, Henrik Schwarz (Innervisions, DE) live, Dixon (Innervisions, DE) and special guests Prins Thomas (Full Pupp, NO) & Gerd Janson (Running Back, DE). Trouw, Price: € 20,- pre-sale € 18,- [sold out]

Friday Oct 21st favourites
Go for the Ibiza feeling with GOLDFISH (DJ Prosper Rek, ZA) in Melkweg, Rabozaal. Price € 20,- (exc. membership) or DAVID GUETTA in The Sand with David Guetta (FR), Afrojack (Wall Recordings, NL), Brothers in the Booth (Music Rebels, NL) & area 2: Lina Ann (NL)
Claire and Sheila Hill (Selekted Music, NL), When Harry met Sally & TESSisMORE (Spinnin Records, NL). Price: € 59,50/early bird € 49,50.

APPARAT & MODESELEKTOR. With 23.15 - 01.30 Apparat live, 01.30 Modeselektor live and Pfadfinderei Visuals. Paradiso, price: € 20,-.

But maybe the most brilliant SILENT DISCO CLUB. With a premiere for Silent Disco Club on ADE! Two dj's will battle the whole night for the most listeners on their channel! Silence has never been this loud! 22:00 - 04:00 Silent Disco Crew DJs Steven Guts & Tony Carlos, 23:00 - 01:30 DJ Wannabe a Star (Barkers, NL), 01:30 - 04:00 DJs Steven Pieters & Khalil (Triphouse, Studio Soulrock, NL). Club 8, price: € 8,- pre sale/€ 10,- door sale.

Saturday Oct 22th favourites
RIMER LONDON & CATA PIRATA. Paradiso, Kleine Zaal. Price: € 10,-

CROOKERS PRESENTS DR. GONZO & FRIENDS. With Crookers (IT), Fake Blood (GB) live, Annie Mac (GB), Club Cheval (Canblaster, Panteros666, Sam Tiba, Myd) (FR), French Fries Neoteric (CA). Melkweg Rabohall, price: € 18,- (exc. membership).

HED KANDI at Ocean Diva with Carl Hanaghan (GB), Sam Cannon (GB), Aeroplane (BE)!, The Lovely Laura on Sax (Ibiza). And diva performers, uplifting live musicians, delicious dancers, ecstatic entertainment, iconic Hed Kandi visuals and decor. Price: tickets: € 30,- pre-sale: € 25,- earlybird: € 20,-.

And Sunday you may sleep :)

When Saints Go Machine

Last May during the festival Indiestad in Paradiso Amsterdam I've seen When Saints Go Machine and I was really impressed. It turned out to be a support act of Caribou of such a serious level that overwhelmed me immediately. The Danish band, with really tall and somehow fragile front man Nikolaj, promised a lot and with international debut album Konkylie (Danish for sea shell) which was released last June they make it happen. A mix between Anthony, James Blake and some light disco house. Especially live recommended, but single Kelly with new video is a nice one to become acquainted.

Bombay Bicycle Club

A Different Kind Of Fix
Island Records / Universal

De indie rockers Jack, Jamie, Suren en Ed van het Britse Bombay Bicycle Club leveren met A Different Kind of Fix alweer de derde plaat in drie jaar tijd. Is dat overdreven haastig of een zeldzame prestatie in de muziekindustrie van nu? Ik zeg optie twee. Vanaf eerste track How Can You Swallow So Much Sleep, tevens soundtrack van Twilight’s Eclipse, raak je in de vrolijke bandjes sfeer. Zoals de albumtitel al deed vermoeden, slaat het kwartet een nieuwe weg in. Een verrassende sound, maar herkenbaar genoeg. De gitaren worden vergezeld van synths en gelaagde zang door alle vier de bandleden. Een krachtig en veelbelovend geheel, met Shuffle en Lights Out, Words Gone als favoriet.

3,5 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Razika

Program 91
Smalltown Supersound / Konkurrent

Als Kakkmaddafakka-fan kunnen de Noorse ‘zusjes’ van Razika natuurlijk niet onopgemerkt blijven. Ze komen beiden uit het koude Bergen en maken fijne vrolijke, opbeurende muziek die je een heerlijk warm gevoel geeft. De vier 19-jarige dames van Razika zijn samen sinds 2006 en produceren sindsdien een dansbare mix van indiepop, ska en punk met lieflijke vocalen. Program 91 is echter het debuutalbum. En wel een hele sterke. Ze wisselen pop af met punk, Noors met Engels, gitaren met vocalen en hun jeugdige sound met nostalgische klanken. Vooral de uptempo nummers Nytt På Nytt en Middelalder zijn lekker opzwepende frisse knallers met Noorse charme.

3,5 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Adidas Originals

As a part-time Adidas sneaker fan (others mostly Nike and Vans), I must say they are masters in commercials. Last one within a Justice track was full of stars, the new edition is with even more. Not only Snoop Dogg passes, Adidas also accommodates the authenticity trend perfectly...

"There's one in every crowd, yet no two are the same. They're authentics. One of a kinds. All shapes, all sizes, all unique. They're the ones that stand out. They're the ones that flow freely. And they're all united in Originality."

Música en Ibiza

Usually I'm not such a big fan of really popular music, but when it comes to summer and sunshine, I'll start to like it. This summer I was in Ibiza and there you could enjoy the whole day remixes of all dance (classics) on Flaix Eivissa FM ('X' is a Catalan 'SH'), with especially my favorite: Ready to Go by Martin Solveig. Back in Holland I'm still streaming!

And let's not forget my Pacha party with Swedish House Mafia. If you've secured a 70 euro ticket the Pacha is all yours... No you wish! It was really busy and hot, but I loved Swedish House Mafia. Specially the last hit (round 07.00 am) Save The World was such a happy moment, so now I mix my collection of indie, dance, electro, etc. with David Guetta, Sono, Deadmau5, Erick Morillo and of course Swedish House Mafia. Let the sunshine come to Holland please ♡

Azari & III

Azari & III
Turbo Recordings/V2













Heerlijk! De revival of the nineties goes on. Met de Hercules & Love Affair-achtige disco house van het Canadese Azari & III. Het gelijknamige debuutalbum van het viertal belooft een zomer vol eindeloze broeierige clubavonden. Eerste single Hungry For The Power – inclusief clip over naar succes hongerige yuppen, die eigenlijk niet weten wat ze doen – is reeds uitgebracht en beschikt over fans van Grizzly Bear tot Boys Noize. Nogal uiteenlopend dus. Maar wie wordt er niet blij van klassieke, funky Chicago house in een modern jasje. Ook tweede single Reckless is een verslavend herhaalbare techno soul knaller en de track Indigo doet je verlangen naar het wagen van wilde moves.

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Junior Boys

It’s All True
Domino/Munich













Het Canadese electropop duo Junior Boys is terug met hun vierde album It’s All True vol frisse deuntjes. Vooral geïnspireerd door F For Fake van filmlegende Orson Welles, vanwege overeenkomstige ergernissen aan commercie, in plaats van aandacht voor waar het echt om draait: kunst. Maar ook door hun twee maanden durende verblijf in Shanghai, dat de stemming enigszins verlicht heeft: “De druk verdwijnt als je geconfronteerd wordt met een samenleving die jouw wereld niet kent.” Vanaf eerste track Itchy Fingers hoor je dit terug in Chinese harpen. In Kick The Can herken je een stukje van techno thuisstad Berlijn. Een fijn album: serieus (het treurige Second Chance) en toch heerlijk luchtig (Banana Ripple).

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

DOM

De mannen van DOM weten wat ze willen: beroemd worden. Hoe? Dat maakt hen niet uit. Of het nou als prof skaters lukt, als stripfiguren of als ‘De Madonna van de garage rock’. Ze zijn ervan overtuigd het wereldwijd te gaan maken.

Fotografie Robin de Puy

Waarschijnlijk gaat er bij de naam Dom niet meteen een belletje rinkelen. De jongens zitten nog in de fase van het maar-af-en-toe-herkend-worden. Maar ze hebben hun prioriteiten wel degelijk op een rijtje. Waar vele bands jaren over doen, lijkt Dom meteen te lukken. Gestart in januari 2010, ontstond er tijdens de laatste editie van het beroemde SXSW-festival gelijk een buzz rondom het viertal. En waarom zou je dan ook bescheiden blijven?

De tweeëntwintigjarige zanger en gitarist Dom, een afkorting van Dominic, heeft een behoorlijk problematische jeugd achter de rug. Omdat zijn moeder hem als enige roodharige van haar zes kinderen niet uit kon staan, groeide hij op bij verschillende pleeggezinnen, waarna hij later de drugshandel in ging. Desondanks is hij niet verbitterd volwassen geworden. Van zijn drugsgeld kocht hij zijn eerste akoestische gitaar en liet, hoe cliché, de muziek hem erdoorheen slepen. Glamcult spreekt hem in Paradiso waar zij later op de avond nog zullen spelen. De overige bandleden zijn nauwelijks aanspreekbaar vanwege hun vorige avond vol rock ‘n roll in Parijs (lees: veel te weinig slaap en een hele ochtend bij de EHBO vanwege hun wilde bestaan).

Dom, die zijn achternaam nooit prijs geeft in verband met schulden uit het verleden, vertelt: “Ik begon erg jong met het luisteren naar muziek. Eerst vooral naar ROY ORBISON en country. Toen ik mijn jeugd doorbracht in pleeggezinnen had ik niet veel mogelijkheden om met muziek in aanraking te komen. Maar ik kocht af en toe cassettebandjes, die waren erg goedkoop. Mijn eerste was AQUA’s Barbie Girl, daarna The Sign van ACE OF BASE en ik luisterde natuurlijk naar de top-40 en MTV. Later begon ik mijn smaak meer te ontwikkelen in de richting van hiphop. Ik luisterde veel naar JAY-Z en CASSIDY, voordat ik bezeten raakte van indierock. Op mijn achttiende kocht ik mijn akoestische gitaar, maar die kon ik niet goed bespelen omdat ik nooit lessen heb gehad. Ik begon muziek te mixen op mijn computer.”

Daarna is het in sneltreinvaart gegaan. Hij ontmoette Bobby (drummer) in december 2009. Ze besloten samen electronische muziek te maken en dj’s te worden. Ze schreven het nummer Jesus, dat gaat over Dom’s ex-vriendin, en niet veel later ontmoetten ze Erik (bassist) en Cosmo (gitarist). “We begonnen met het bespelen van echte instrumenten en vanaf januari 2010 waren we opeens een band. We stonden gelijk enorm onder druk. Iedereen dacht immers dat we een echte band waren, dus moesten we heel snel gaan oefenen.” Om Dom als bandnaam aan te houden was geen bewuste keus. “Dat was mijn naam op mijn MySpace-account toen ik mijn electronische muziek wilde verpreiden op internet. We begonnen meer te posten en blogs te schrijven onder mijn naam en toen hielden we hem maar.” Op de vraag of de andere bandleden dat wel goed vinden, grapt hij: “Nee, Bobby wil de naam veranderen in Bobby.”

Hun muziek wordt getypeerd als garage rock, neo chill en surf pop en ze worden ook wel omschreven als de nieuwe BLACK KIDS. “O nee, dat betekent slechte recensies”, vervolgt Dom. “Ik zou het omschrijven als glam garage. En lichtelijk beïnvloed door THE VENTURES, toch ook wel surf rock.” Eerste EP Sun Bronzed Greek Gods maakten ze gewoon thuis. Hij werd opgenomen in de slaapkamer. En inderdaad, dat hoor je aan het ongenuanceerde geluid. Maar dit is bewust. “Het hoeft allemaal niet te gelikt. Single Living in America maakte ik in drie weken op de computer. Daarna hoefden we er alleen nog de vocals aan toe te voegen.” Nuchter: “We drukten op record en toen gebeurde het gewoon.” Maar het catchy nummer was bijna niet op de EP beland. “Het was maart 2010 en een vriend van ons besloot het uit te brengen op zijn label Burning Mill Records. Vooral Erik vond dat we iets met het leuke deuntje moesten doen, dus nu is het een grappig, sociaal-politiek statement over Amerika. Helaas werd het ons meest populaire nummer.”

Een ander opvallend detail is de meisjes-achtige stem die in veel nummers terugkomt, maar schijn bedriegt, dat is Dom’s falsetto stem. “Die maakt het gewoon mooier. Maar op onze nieuwe EP gebruiken we die veel minder, alleen als achtergrondgeluid.” Met zeer lage stem: “Ja, we worden een witch house band. Daar oefen ik al heel lang voor.” Als ik Dom mag geloven, wordt het volgende werk sowieso weer totaal anders. “Alles wat er om ons heen gebeurt, inspireert ons. Maar Massachusetts, waar we vandaan komen, geeft niet langer voldoening. Het is te klein geworden voor ons, er gebeurt niet genoeg. We hebben constante stimulatie nodig van onze omgeving en die is te stil en vredig.”

De mannen kennen geen grootheidswaanzin. “Het is fantastisch om herkend te worden. Het gebeurt alleen niet vaak genoeg. Hopelijk gebeurt dat na dit interview wel.” Op internet werd hun eerste EP al getypeerd als ‘greatest hits’. Wat kunnen we nog meer verwachten? “We hebben een vijf nummers tellende EP opgenomen met NICHOLAS BURNS, daarop hebben we ANIMAL COLLECTIVE’s Water Curses, en nummers van BJÖRK en DEERHUNTER bewerkt, die EP komt uit in augustus. En we hebben ook nog een andere EP geproduceerd, die komt hopelijk kort daarna uit. Maar een volledig album zit er voorlopig niet in.”

En mocht het uiteindelijk met de muziek toch niet lukken, heeft Dom nog wat andere opties achter de hand. Zo willen ze pornofilm Jersey Whores maken, gebaseerd op de MTV-serie Jersey Shore. “Het is begonnen als grap. We hebben het idee op internet gezet met ons emailadres en we krijgen de meest hilarische reacties.” Hij pakt z’n telefoon en laat berichtjes zien van pornosterren die zich ‘met liefde’ aanmelden. Daarnaast is Dom bezig met een iPhone app, komt er wellicht een strip over de band en hun inmiddels even beroemde kat Bochicha en willen ze scoren met horrorfilms. “We denken allemaal over een acteercarrière. En we willen leren skateboarden. We moeten toch ergens goed in worden. Dan zetten we de muziek aan de kant en worden we prof skaters. Ja, als we maar beroemd worden.”

www.myspace.com/dom/music

Gepubliceerd in Glamcult.

Little People

Recently I discovered the Little People blog, the tiny street art project, and I really like it. How cool to make such nice photos with little dolls you can't even see when you're upright. And then thinking of the camera that should capture the one and only image just when the lil'peep is hanging 'Sugar High'. Yeah, a cute discovery!

VRIJ Festival

VRIJ op Vrijdag presents VRIJ Festival at Friday the 15th of July. Another must go festival for your calendar, because of many must see artists and the beautiful location: Olympisch Stadion, Amsterdam. Check the timetable full of headliners below. See you there!

Goldfish


TIME TABLE

12:00 - 13:00 Meester Moeilijk & Sjonnie Disco
13:00 - 14:00 Maestro (blue note)
14:00 - 15:00 Marnix (loveland)
15:00 - 16:00 Dimitri Kneppers
16:00 - 17:00 Kraak & Smaak - Live
17:00 - 18:00 Sander Kleinenberg
18:00 - 19:00 Parov Stelar Band - live (austria)
19:00 - 20:00 VRIJ Residents
20:00 - 21:00 Goldfish - live (south africa)
21:00 - 22:00 De man zonder schaduw (gzg)
22:00 - 23:00 Booka Shade - live (germany)
23:00 - 00:00 Secret Cinema
Host: MC Haits

For when the artists and venue didn't convinced you yet: there are Bols cocktails! They make the following moves less complicated. Practice!

Source Festival

Last Sunday I went to Source Festival at Vianen, Utrecht. It was a fantastic lazy sunday with sunshine at a little beach by the lake, where we could sail as well from one stage to another. There were the best people and atmosphere and not to forget a great line-up with Moodymann, Bonobo, Kerri Chandler, Robert Hood and my Modeselektor friends with visuals by Pfadfinderei. It was the perfect little holiday!


Modeselektor

And last but not least some special attention for Bonobo, because I loved them live!

www.sourcefestival.nl

Gil Scott-Heron and Jamie xx

Jamie Smith, known by stage name Jamie xx as band member of London-based band The xx, is an English music producer and remix artist. His sound is influenced by fellow British dubstep acts Burial and Kode9. Check here his remix of (old soul hero) Gil Scott-Heron's NY Is Killing Me from the 2010 album I'm New Here.

Digitalism

I Love You, Dude
V2













Yes, er is weer ‘oldschool’ electro uit van het Duitse duo Digitalism. Geholpen door Erol Alkan en het Franse Kitsuné label, en geïnspireerd door Daft Punk, zetten ze met hun single Zdarlight (2005) een toen nogal spacy sound op de kaart, om vervolgens niet meer te verdwijnen. Hoewel het nieuwe album I Love You, Dude meer diepte heeft, is het toch ook meer down to earth. Eerste single Blitz evenals Stratosphere liggen lekker in het gehoor. 2 Hearts bestaat uit fijne zomerse deuntjes en in Reeperbahn, het prostitutiegebied van Hamburg, rocken de mannen de pan uit. Ja, de nieuwe en toch vertrouwde electro ademt energie. Zeer geschikt om live op te raven tot je erbij neervalt.

4 sterren

Gepubliceerd in Glamcult.

Love Inks

E.S.P.
Hell, Yes!/Konkurrent















Love Inks brengen heerlijk zomerse, lome niets-aan-de-hand-muziek. Het komt dus op een goed moment, maar erg spannend wordt het nergens. Misschien moet je dat ook niet verwachten. Dit trio uit Austin, Texas maakt immers niet voor niks minimalistische pop (ook wel getypeerd als de nieuwe stroming ‘cool wave’) en eerlijk gezegd: dat kunnen ze. Hun sound neigt soms naar die van The XX, maar is net iets meer up-tempo. De muziek is minimaal aanwezig zodat de stem van zangeres Sherry LeBlanc overheerst. Vooral de eerste nummers Wave Goodbye en Blackeye slaan goed aan, daarna kabbelt het zo rustig verder dat je er haast bij wegdroomt.

3 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Zijn sociale media de doodsteek van de retorica?

@CICERO Symposium
18 mei 2011, De Rode Hoed Amsterdam
Door Dorothy Vrielink

Woensdag 18 mei vond het #cicerodebat met als centraal thema ‘sociale media’ plaats. De avond werd georganiseerd door Charles Huijskens, communicatie-expert bij Huijskens Communicatie en auteur van Code Sociale Media (2010) in samenwerking met de Retoricakamer en werd ingeluid door moderator Eugène Sutorius. De panelleden:

ERNST-JAN PFAUTH
Chef Internet NRC Handelsblad & nrc.next, blogger, twitteraar, auteur Sex, Blogs & Rock ’n Roll.

ARJAN EL FASSED
Tweede Kamerlid Groenlinks, 300.000 volgelingen op Twitter.

CHARLES HUIJSKENS
Communicatie-expert, auteur Code Sociale Media.

STINE JENSEN
Filosofe, columniste (NRC Handelsblad) en auteur Echte Vrienden.

ALEXANDER KLÖPPING
Internetondernemer, blogger, columnist en DWDD-nerd.

De definities: sociale media & de retorica
Aanvankelijk was de avond enigszins anders ingedeeld, maar dat mocht de pret niet drukken. In het programma stonden drie debatvragen omtrent sociale media en de retorica, maar het is natuurlijk van belang deze brede begrippen nader te definiëren. Sociale media zijn volgens Alexander Klöpping media die gemaakt worden vanaf ‘onder’, oftewel boodschappen die verzonden worden door het publiek in plaats van door een redactie. Voorbeelden: alles van YouTube tot Twitter en Facebook. De retorica wordt gedefinieerd als een boodschap door middel van ethos (autoriteit), pathos (emotie) en logos (inhoud/logica) zo geloofwaardig mogelijk overbrengen, de kunst van het overtuigen.

Twitter feeds onbelangrijk
Een van de eerste discussies die na het definiëren van sociale media begon, was over het scherm op de achtergrond met twitter feeds van de aanwezigen. Moest het aan of uit? Uit was de conclusie na een stemming waarbij de helft van de zaal voor was en de andere helft tegen. Jammer. Mijns inziens was het grootste punt van kritiek dat de sprekers zelf niet konden meelezen (of dat de moderator erop inhaakte). Als dat wel kon was het een uitstekend gebruik van de toepassing van retorica op sociale media. Maar helaas, het maakte de zaal onrustig (het illustreerde bijvoorbeeld juist de eenvoudige manier mensen te activeren: ‘Wie vindt Sutorius een sterke retoricus? Nu klappen.’ waarna dat inderdaad gebeurde) en mensen zouden zich te makkelijk achter hun e-identiteit kunnen verbergen. Pfauth: ‘Je ziet wel een fotootje, maar die mensen hebben misschien tien volgers, dus wat zegt het nou eigenlijk?’ (waar later nog op gereageerd wordt met: ‘Moeten we dan allemaal maar de Telegraaf gaan lezen?’) Helaas is de definitie van sociale media dus nog niet doorgedrongen of wordt het toch ietwat ontkent, want naar mijn idee is het voordeel van sociale media dat ‘zelfs de gewone burger’ een stem heeft, discussie kan uitlokken en daarmee rechtstreeks met de daadwerkelijk gezaghebbenden (o.a. politici) kan communiceren. Van onderaf dus.

Vrienden of vage kennissen
En dat deed ook de discussie omtrent vrienden opwaaien, want wat zijn Facebookvrienden in verhouding tot ‘echte’ vrienden en waarom zijn ze zo genoemd als het inderdaad eerder ‘vage kennissen zijn’? Volgens Jensen is er wel degelijk bewust gekozen voor de titel vrienden op Facebook, de ‘vriendschap’ moet immers van twee kanten komen in de vorm van acceptatie in vergelijking met Twitter waar je volgers hebt en andere mensen kunt volgen, zowel bekenden als onbekenden. Tevens blijft Facebook toch meer een medium voor de dialoog, al spreek je over het algemeen je tien beste kennissen (en zie je offline je 4 à 5 vrienden) en is Twitter er om boodschappen in het algemeen de wereld in te sturen. Overigens haakte later iemand in het publiek in op het aantal volgers dat je zou moeten hebben, voordat je ‘ertoe doet’ door een voorbeeld te geven van gedeeld commentaar op Twitter over een tv-uitzending: ‘Als er opeens 5.000 negatieve reacties gepost worden, is er opeens wel een reden om te luisteren.’

Revoluties in het Midden-Oosten
Een prima manier van een volksopstand via sociale media en dat is ook wat er in het Midden-Oosten gebeurt. Huijskens neemt als voorbeeld wat Facebook heeft betekent voor de Tunesiërs; daar staat op muren geschreven ‘Thank you Facebook’ door alles wat ze via sociale media bereikt hebben. Wat Klöpping vervolgens afzwakt, want ‘zonder sociale media zou dit ook gebeurd zijn, misschien langzamer, maar slechts 1% van de bevolking daar heeft überhaupt internet, dus het kan nooit het grote hulpstuk zijn geweest bij de opstand.’

Politieke Facebook campagnes
Anderzijds blijken sociale media het ultieme hulpmiddel in de politiek. El Fassed heeft zijn enorme aanhang weliswaar vergaard door middel van een liefdadigheidsproject van een vriend van hem waar hij aandacht aan besteedde op Twitter, wat vervolgens werd opgepikt en ervoor zorgde dat hij als ‘recommended’ stond tussen Obama en Coldplay. Voor een politicus zijn al deze volgelingen (waarom geen volgers?) enorm interessant, hij komt immers bovenaan de ‘lijstjes’ als hij bijvoorbeeld ‘Groenlinks’ in zijn profiel zet. Tegelijkertijd beaamt El Fassed dat het in de politiek uiteindelijk toch gaat om een Kamermeerderheid. Maar dat neemt niet weg dat digitale aandacht een fantastisch hulpmiddel is, waarmee ik op het klassieke voorbeeld kom van een politieke campagne ondersteund door sociale media, namelijk die van Obama. Klöpping geeft aan dat de campagnevoerders precies wisten bij het langs de deuren gaan of iemand democraat of republikein is, zodat ze hun verhaal daarop konden aanpassen. Jensen: ‘Facebook is nou eenmaal een enorme gegevensdatabank met enorme, vooral commerciële, belangen.’

De ‘val’ op internet
Gevolgd door de discussie omtrent privacy op sociale media met een leuk een-tweetje door de vriendin van Klöpping in de zaal, werkzaam bij privacybeschermingorganisatie Bits of Freedom die aankaart dat er wel degelijk strenge regels zijn en Facebook echt niet alles met gegevens mag doen. Waarop Klöpping reageert met de grote ‘val’ binnen het internet waar hij over gelezen heeft in The Filter Bubble: alles wordt compleet aangepast op ieders voorkeuren. ‘Alles wat je ‘leuk vindt’ op Facebook wordt opgeslagen en aan elkaar gekoppeld. Als blijkt dat mensen met kleding van Gap ook voor een groot deel de koffie van Starbucks drinken, althans ‘leuk vinden’, weet Gap dat zij bij het koffiehuis moet gaan adverteren. Nog een voorbeeld: op ’s wereld populairste blog The Huffington Post wordt de sterkste kop vastgesteld door er meerdere te testen op de lezers, welke het meest aangeklikt wordt, is de definitieve titel. Sterker nog: op Google krijgt iedereen een ander zoekresultaat toegespitst op zijn/haar voorkeuren bij het intypen van dezelfde zoekterm. Daar is niks objectiefs aan.’ Waarop de zaal reageert: ‘Klopt, maar berichten in bijvoorbeeld de Volkskrant zijn ook niet objectief. Bovendien hebben zij ook een commercieel belang, dus wat is het verschil?’

De oneindige mogelijkheden van sociale media
De discussie gaat door op interessante punten; er blijkt genoeg te bespreken en van het ene onderwerp raken de panelleden vanzelf verzeilt in een nieuw onderwerp. Helaas laat de moderator de zaal een beetje links liggen. Sommigen staan al een kwartier bij de microfoon in de zaal klaar om hun vraag te stellen voordat ze daar ‘ontdekt’ worden als de discussie al vier stappen verder is. Het mist dan toch de nodige capaciteit te schakelen tussen sprekers en publiek. En ook de structuur is er door de vluchtigheid uit. Waarop tegen het eind nog iemand uit het publiek op staat om toch nog even te vragen of sociale media nou de doodsteek zijn van de retorica? Het panel reageert gemengd. ‘We moeten het allemaal niet zo negatief benaderen. Sociale media bieden oneindig veel mogelijkheden. Ja, alles gaat sneller, minder aandachtig en wordt beïnvloed door commercie, maar is dat een slecht gegeven?’ Waarna Stine Jensen nog maar even benadrukt dat het in haar boek gaat over de ambivalente houding binnen de mensheid, want inderdaad; de een vindt dat wel, de ander niet. Duidelijk geen vernieuwend punt. Haar punt dat mensen zich steeds meer bewust worden van hun vluchtige manier van bestaan door juist dingen op een aandachtige manier te ondernemen, zelfs slow Facebooking, is dat wel. Dat stelt ons immers weer in staat de ouderwetse retorica toe te passen op sociale media.

Connan Mockasin

Forever Dolphin Love
Phantasy Sound / Pias













Een paar keer luisteren naar zijn nieuwe album Forever Dolphin Love en je bent fan. Connan Mockasin, artiest en kunstenaar (eigen artwork) uit Nieuw-Zeeland, werkte samen met artiesten als Fatboy Slim, Late of the Pier, Liam Finn, The Veils en Micachu & The Shapes en produceert onder het label van electroheld Erol Alkan. Met zijn androgyne stem, opgewekte melodieën en speelse toevoegingen sleept hij je mee in zijn fantasiewereld, waar je vervolgens niet meer uit wilt. Het tweede gedeelte van de cd, de live-opnames, is dan ook een welkome en sfeervolle herhaling. Vooral de spacejazz in It’s Choade My Dear en Faking Jazz Together is heerlijk fris, maar eigenlijk begint het al bij de eerste noot.

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Fleet Foxes

Helplessness Blues
Bella Union / V2













Na het gelijknamige album Fleet Foxes dat in 2008 in alle eindejaarslijstjes pronkte als een van de beste albums van dat jaar, mag je van opvolger Helplessness Blues best iets verwachten. En dat gegeven legde nogal wat druk op de band. In de afgelopen drie jaar hebben ze hard gewerkt om het succes van hun debuut te kunnen evenaren, maar het creatieve proces kostte hen enigszins moeite. Jammer, want een echt vernieuwende sound is er daarom niet. De creativiteit zit ‘m in de schare instrumenten die uit de kast zijn getrokken, van contrabas tot Tibetaanse klankschalen. De trouwe liefhebber van Amerikaanse melancholische folkpop met een vleugje country komt daarentegen helemaal aan zijn trekken.

3 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult.

Nicolas Jaar

Space Is Only Noise
Circus Company / N.E.W.S.













Nicolas Jaar, een twintigjarige veelbelovende artiest uit New York, levert bij deze zijn eerste kunstwerk: debuutalbum Space Is Only Noise. Een beetje vreemd -zeker niet commercieel- maar wel lekker. Zijn stijl van deep house en ambient is een niet eerder gehoorde, ook wel omschreven als organic electronic vanwege de natuurgeluiden, spelende kinderen en diepe ritmes. Jaar werd geïnspireerd door Chili, waar hij zijn kinderjaren doorbracht, en in het bijzonder door zijn Chileense technoheld Ricardo Villalobos. Dat hij muzikaal is blijkt wel; zijn ritmische melancholie is een pure vooruitgang voor het dancegenre. Vooral de piano, de saxofoon en de Frans- en Engelstalige zang maken het album compleet tot een echt volwassen luisteralbum, minder geschikt voor dj’s.

4 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult

The Crookes

Chasing After Ghosts
Fierce Panda / PIAS













Ze waren de belofte van Eurosonic en wisten deze waar te maken. The Crookes wordt reeds in één adem genoemd met bands variërend van Vampire Weekend, Belle and Sebastian en the Smiths. De indieband uit Sheffield is vernoemd naar de buitenwijk Crookes en bestaat sinds 2008. De bandleden worden betiteld als de koningen der romantiek –en deze liefde is dan ook een belangrijk ingrediënt voor de Engelse bandjes van nu. Toch is het niet het zoveelste britpop bandje; hun mix van ‘50s rock ‘n’ roll en ‘80s college pop zorgt voor een swingend, fris en vrolijk geheel. Just Like Dreamers of I Remember Moonlight zou na het al eerder uitgebrachte succesnummer Backstreet Lovers best een fijne voorjaarshit kunnen worden.

3 sterren.

Gepubliceerd in Glamcult